xuě chē
雪车
là lìng níng tí sān shí rì, bīn fēn mì xuě yī fù yī.
腊令凝绨三十日,缤纷密雪一复一。
shú yún rùn zé zài kū gāi,
孰云润泽在枯荄,
huán huì è mín dòng yù sǐ.
闤闠饿民冻欲死。
sǐ zhōng yóu bèi chái láng shí, guān chē chū hái chéng lěi wèi wán bèi.
死中犹被豺狼食,官车初还城垒未完备。
rén jiā qiān lǐ wú yān huǒ, jī quǎn hé tài yuàn.
人家千里无烟火,鸡犬何太怨。
tiān xià xù wú máng,
天下恤吾氓,
rú hé lián yè yáo huā luàn.
如何连夜瑶花乱。
jiǎo jié jì tóng jūn zǐ jié, zhān rú duō zhe xiǎo rén miàn.
皎洁既同君子节,沾濡多著小人面。
hán suǒ hóu mén jiàn kè xī, sè mí sāi lù háng shāng duàn.
寒锁侯门见客稀,色迷塞路行商断。
xiǎo xiǎo xì xì rú chén jiān,
小小细细如尘间,
qīng qīng huǎn huǎn chéng pǔ sù.
轻轻缓缓成朴簌。
guān jiā bù zhī mín něi hán, jǐn qū niú chē yíng dào zài xiè yù.
官家不知民馁寒,尽驱牛车盈道载屑玉。
zài zài yù hé zhī, mì cáng shēn gōng yǐ yù yán kù.
载载欲何之,秘藏深宫以御炎酷。
tú néng zì wèi jiǔ zhòng jiān,
徒能自卫九重间,
qǐ xìn chē zhé xuè, diǎn diǎn jìn shì nóng fū kū.
岂信车辙血,点点尽是农夫哭。
dāo bīng cán sàng hòu,
刀兵残丧后,
mǎn yě shuí wèi zài bái gǔ.
满野谁为载白骨。
yuǎn shù jiǔ fá liáng, tài cāng shuí wèi yùn hóng sù.
远戍久乏粮,太仓谁为运红粟。
róng fū shàng nì mìng, biǎn xiāng lù jiǎo shuí wèi dí.
戎夫尚逆命,扁箱鹿角谁为敌。
shì fū kùn zhēng tǎo,
士夫困征讨,
mǎi huā zài jiǔ shuí wèi shì.
买花载酒谁为适。
tiān zǐ duān rán shǎo páng qiú, gǔ gōng ěr mù jiē jiān tè.
天子端然少旁求,股肱耳目皆奸慝。
yī wéi yòng shì nìng shàng fāng, yóu qū è mín yùn zào huà fáng shǔ è.
依违用事佞上方,犹驱饿民运造化防暑厄。
wú wén gōng gēng nán mǔ shùn zhī shèng, wèi mín tūn huáng táng zhī dé.
吾闻躬耕南亩舜之圣,为民吞蝗唐之德。
wèi wén eK niè kǔ cāng shēng, xiāng qún xiāng dǎng shàng xià wèi máo zéi.
未闻eK孽苦苍生,相群相党上下为蝥贼。
miào táng shí lù bù zì cán, wǒ wèi sī mín tàn xī hái tàn xī.
庙堂食禄不自惭,我为斯民叹息还叹息。
“远戍久乏粮”出自唐代刘叉的《雪车》,诗句共5个字,诗句拼音为:yuǎn shù jiǔ fá liáng,诗句平仄:仄仄仄平平。