mǎn jiāng hóng
满江红
wàn jiǎ xiōng zhōng, wèn shuí shì yán ān fàn lǎo.
万甲胸中,问谁似、延安范老。
dāng jiā shì, chū fān rù xiàng, hēi tóu jù le.
当家事,出藩入相,黑头俱了。
lǜ yě cháng yáng liáo yǎ zhì, zǐ chén wù mèi sī yīng biǎo.
绿野徜徉聊雅志,紫宸寤寐思英表。
xiàng xiū mén hé rì gǔn yī guī, tiān jiào zǎo.
向修门、何日衮衣归,天教早。
zōu jí bo, wéi xióng zhào.
诹吉卜,维熊兆。
zhēng ruì mèng, cháng gēng yào.
徵瑞梦,长庚耀。
zhèng yáo míng zhòng xià, bā fēi yè xiǎo.
正尧蓂仲夏,八飞叶小。
qiān rì zǎo cóng zāi jí tuì, yī shāng qià chèn shēng gē rào.
千日早从菑疾退,一觞恰趁笙歌绕。
suàn líng chūn hé sì lì táng chūn, tā yóu shǎo.
算灵椿、何似栎堂春,他犹少。
“一觞恰趁笙歌绕”出自宋代无名氏的《满江红》,诗句共7个字,诗句拼音为:yī shāng qià chèn shēng gē rào,诗句平仄:平平仄仄平平仄。