shāng shuāng yàn
伤双燕
yàn yàn yú fēi chūn yù mù, zhōng rì ní nán yǔ rú sù.
燕燕于飞春欲暮,终日呢喃语如诉。
dàn wén jì lì lái xiāo xiāng, bù wén yǒu yì rú liè fù.
但闻寄唳来潇湘,不闻有意如烈妇。
xià shì kuáng ér hǎo yóu liè, tán shè fēi qín lèi jǐ jué.
夏氏狂儿好游猎,弹射飞禽类几绝。
liáng jiān shuāng yàn shù ní zhì, fēi tiě shāng xióng dāng ér xì.
梁间双燕术泥至,飞铁伤雄当儿戏。
cí yàn shì zhī wù rú níng, bù néng rén yán rén bù zhī.
雌燕视之兀如凝,不能人言人不知。
mén qián bēi shuǐ qīng qiě cǐ, yī fēi jìng nì chéng rùn dǐ.
门前陂水清且泚,一飞径溺澄润底。
shāng zāi tòng hèn yīng wèi xiū, ān dé huà zuò lǚ shì nǚ,
伤哉痛恨应未休,安得化作吕氏女,
shǒu rèn qí tóu bào fū chóu.
手刃其头报夫仇。
“但闻寄唳来潇湘”出自宋代无名氏的《伤双燕》,诗句共7个字,诗句拼音为:dàn wén jì lì lái xiāo xiāng,诗句平仄:仄平仄仄平平平。