mǎn jǐng yóu jì
满井游记
yàn dì hán, huā zhāo jié hòu, yú hán yóu lì.
燕地寒,花朝节后,余寒犹厉。
dòng fēng shí zuò, zuò zé fēi shā zǒu lì.
冻风时作,作则飞沙走砾。
jú cù yī shì zhī nèi, yù chū bù dé.
局促一室之内,欲出不得。
měi mào fēng chí xíng, wèi bǎi bù zhé fǎn.
每冒风驰行,未百步辄返。
niàn èr rì tiān shāo hé, xié shù yǒu chū dōng zhí, zhì mǎn jǐng.
廿二日天稍和,偕数友出东直,至满井。
gāo liǔ jiā dī, tǔ gāo wēi rùn, yī wàng kōng kuò, ruò tuō lóng zhī gǔ.
高柳夹堤,土膏微润,一望空阔,若脱笼之鹄。
yú shí bīng pí shǐ jiě, bō sè zhà míng, lín làng céng céng, qīng chè jiàn dǐ, jīng jīng rán rú jìng zhī xīn kāi ér lěng guāng zhī zhà chū yú xiá yě.
于时冰皮始解,波色乍明,鳞浪层层,清澈见底,晶晶然如镜之新开而冷光之乍出于匣也。
shān luán wèi qíng xuě suǒ xǐ, juān rán rú shì, xiān yán míng mèi, rú qiàn nǚ zhī huì miàn ér jì huán zhī shǐ lüè yě.
山峦为晴雪所洗,娟然如拭,鲜妍明媚,如倩女之靧面而髻鬟之始掠也。
liǔ tiáo jiāng shū wèi shū, róu shāo pī fēng, mài tián qiǎn liè cùn xǔ.
柳条将舒未舒,柔梢披风,麦田浅鬣寸许。
yóu rén suī wèi shèng, quán ér míng zhě, léi ér gē zhě, hóng zhuāng ér jiǎn zhě, yì shí shí yǒu.
游人虽未盛,泉而茗者,罍而歌者,红装而蹇者,亦时时有。
fēng lì suī shàng jìn, rán tú bù zé hàn chū jiā bèi.
风力虽尚劲,然徒步则汗出浃背。
fán pù shā zhī niǎo, gā làng zhī lín, yōu rán zì dé, máo yǔ lín liè zhī jiān jiē yǒu xǐ qì.
凡曝沙之鸟,呷浪之鳞,悠然自得,毛羽鳞鬣之间皆有喜气。
shǐ zhī jiāo tián zhī wài wèi shǐ wú chūn, ér chéng jū zhě wèi zhī zhī yě.
始知郊田之外未始无春,而城居者未之知也。
fū bù néng yǐ yóu duò shì ér xiāo rán yú shān shí cǎo mù zhī jiān zhě, wéi cǐ guān yě.
夫不能以游堕事而潇然于山石草木之间者,惟此官也。
ér cǐ dì shì yǔ yú jìn, yú zhī yóu jiāng zì cǐ shǐ, è néng wú jì? jǐ hài zhī èr yuè yě.
而此地适与余近,余之游将自此始,恶能无纪?己亥之二月也。
“凡曝沙之鸟”出自明代袁宏道的《满井游记》,诗句共5个字,诗句拼音为:fán pù shā zhī niǎo,诗句平仄:平仄平平仄。