wèi kè
为客
wèi kè huái nán wàng shàng jīng, xiáng yān bù yuǎn hèn zhēng róng.
为客淮南望上京，祥烟不远恨峥嵘。
jū rén bì shī kāi mén wǎn, sù niǎo mián hán zé mù jīng.
居人避湿开门晚，宿鸟眠寒择木惊。
bō làng wú shí cháo shī xìn, guān hé yǒu dào mèng fēi qíng.
波浪无时潮失信，关河有盗梦非情。
bù zhī guī jì hé cóng dé, bì yǐng qīng sōng jǐn wèi chéng.
不知归计何从得，碧颍青嵩尽未成。
“不知归计何从得”出自宋代晁说之的《为客》，诗句共7个字，诗句拼音为：bù zhī guī jì hé cóng dé，诗句平仄：仄平平仄平平平。
