yú jì hé chōng dì zhú fū rén shī bìng jì zǐ wǒ liù shǒu hòu zhēng qí lèi
余寄和冲弟竹夫人诗并寄子我六首后征其类
fēng liú hé chǔ yǒu cuī lú, wěi qū cǐ jūn wèi wǒ mó.
风流何处有崔庐,委曲此君为我模。
cǎo mèng zhěn xiān yōu yì zài, zhú nú dēng bì gù qíng shū.
草梦枕仙幽意在,烛奴灯婢故情疏。
ǒu rén piāo dàng ní hé hèn, jū shì shén tōng mù mán shū.
偶人飘荡泥何恨,居士神通木谩书。
yè kě zuò guān liáo fù ěr, hèn wèi rú yì yì hé rú.
叶可作冠聊复尔,恨为如意亦何如。
“烛奴灯婢故情疏”出自宋代晁说之的《余寄和冲弟竹夫人诗并寄子我六首后征其类》,诗句共7个字,诗句拼音为:zhú nú dēng bì gù qíng shū,诗句平仄:平平平仄仄平平。