cì yùn hé rén gǔ sōng
次韵和人古松
zhí zhī nán lì niǎo pái huái, dì shòu gēn gū ài shí huí.
直枝难立鸟徘徊,地瘦根孤碍石回。
shān yě bù féng zhōng gēng lǎo, lǘ yán wú yòng shǐ wèi cái.
山野不逢终更老,闾阎无用始为材。
gèng wú jiàng bó shēn cháng guò, zhǐ yǒu yōu rén yǎn zàn kāi.
更无匠伯身尝过,只有幽人眼暂开。
shuí yǔ dōng fēng jì shuāng xuě, zhēng lìng píng dì kěn zāi péi.
谁与东风记霜雪,争令平地肯栽培。
“争令平地肯栽培”出自宋代王令的《次韵和人古松》,诗句共7个字,诗句拼音为:zhēng lìng píng dì kěn zāi péi,诗句平仄:平仄平仄仄平平。