hé sūn shēn lǎo jiàng fù tài píng èr shǒu
和孙莘老将赴太平二首
xiān shēng sù zhì yǐ xíng shī, dì zǐ hé fáng gǔ sè xī.
先生素志已形诗,弟子何妨鼓瑟希。
shí ruò yī zhōu fāng yǒu rèn, mìng rú kǒng mèng kě wú guī.
时若伊周方有任,命如孔孟可无归。
yào zhōng sì hǎi chéng chá qù, gāo xiè xī shān shí sù fēi.
要终四海乘槎去,高谢西山食粟非。
cǐ dào nán yán shēn wèi guǒ, qiě dāng cóng shì gòng yī wéi.
此道难言身未果,且当从世共依违。
“弟子何妨鼓瑟希”出自宋代王令的《和孙莘老将赴太平二首》,诗句共7个字,诗句拼音为:dì zǐ hé fáng gǔ sè xī,诗句平仄:仄仄平平仄仄平。