dēng chéng
登城
bìng lái wàn shì lǎn zì yí, gāo chéng yǒu lóu xián dēng jī.
病来万事懒自宜，高城有楼闲登跻。
lái qī qīng fēng tuō rì rè, zuò yàn yuǎn rì kàn tiān dī.
来期清风脱日热，坐厌远日看天低。
xián jiāo cǎo shù màn méng mèi, luò rì yàn què zhēng yī qī.
闲郊草树漫蒙昧，落日燕雀争依栖。
lín fēng yī tàn rén bú huì, zhí qì fēi qù tiān hóng ní.
临风一叹人不会，直气飞去添虹霓。
“临风一叹人不会”出自宋代王令的《登城》，诗句共7个字，诗句拼音为：lín fēng yī tàn rén bú huì，诗句平仄：平平平仄平平仄。
