tóng shū yì yú guān wǒ zhāi fēn yùn dé zì zì
同叔易于观我斋分韵得自字
xiǎo cǎo làng chū shān, dà yǐn nǎi jū shì.
小草浪出山,大隐乃居市。
gōng míng yī huà bǐng, shén yǐ chī ér jì.
功名一画饼,甚矣痴儿计。
qīng shēn fàn huǒ zhái, gù zì yǐ wéi xì.
倾身犯火宅,顾自以为戏。
hàn yán féng bīng zi, gèng fù wèn xī zì.
汗颜逢冰子,更复问奚自。
sān sù zhāi zhōng rén, běn shì qīng yún qì.
三肃斋中人,本是青云器。
suī rán shān shàng shān, zhèng ěr lì fēi lì.
虽然山上山,政尔吏非吏。
sù sù chuāng qián zhú, jiàn yǐn zhe shèng dì.
肃肃窗前竹,见引著胜地。
shì jiān jù hán shǔ, liǎo bù shòu róng cuì.
世间剧寒暑,了不受荣悴。
mén qián bāo zhuó kè, yù wèn guān wǒ yì.
门前剥啄客,欲问观我意。
dàn chí hán dān zhěn, zèng wǒ yī jiào shuì.
但持邯郸枕,赠我一觉睡。
“但持邯郸枕”出自宋代陈与义的《同叔易于观我斋分韵得自字》,诗句共5个字,诗句拼音为:dàn chí hán dān zhěn,诗句平仄:仄平平平仄。