cì yùn lì shuǐ lìng lǐ yàn píng qīng shǎng tú
次韵溧水令李彦平清赏图
sú lì cái jū jū, shū shēng zhì luò luò.
俗吏才拘拘,书生志落落。
jūn zhī jiǒng jī àn, dǐ chǔ zhe qiū hè.
均之窘几案,底处着丘壑。
zhōng shān lǐ zhǎng guān, zhěng xiá fēi zhèng xué.
中山李长官,整暇非政学。
tíng xū lì zǎo sàn, yuán gǔ jù pín zuó.
庭虚吏早散,园古句频琢。
wèn zhī hé néng ěr, háng dào qīng qù jiù.
问之何能尔,行道轻去就。
shuí rú bān mèng jiān, wò chuò shì yuán jiù.
谁如班孟坚,龌龊事元舅。
fēn fēn míng lì chǎng, fēng sú rì yì gǔ.
纷纷名利场,风俗日益蠱。
yāo wéi huáng jīn dài, qiǎo huàn bù nán qǔ.
腰围黄金带,巧宦不难取。
wéi yǒu jiā ér sūn, wèi yì yǐ lì zhì.
惟有佳儿孙,未易以力致。
jūn kàn fáng dù bèi, xūn yè zhào wén zì.
君看房杜辈,勋业照文字。
xú jī shàng xiào zhī, chuí jiè shén qiē zhì.
徐勣尚笑之,垂诫甚切至。
hé rú yí qīng bái, shì yǒu xián zhě lèi.
何如遗清白,世有贤者类。
shī shū wén guò tíng, zhàng jù fèng ān bù.
诗书闻过庭,杖屦奉安步。
yì rén zhēng zhǐ shì, yù lì chēng zǔ fù.
邑人争指似,玉立称祖父。
qǐ wéi wèi yǎn qián, mén hù lài bù pū.
岂惟慰眼前,门户赖不仆。
wēng hū fù hé yōu, xián gē lè zhāo mù.
翁乎复何忧,弦歌乐朝暮。
“行道轻去就”出自宋代周必大的《次韵溧水令李彦平清赏图》,诗句共5个字,诗句拼音为:háng dào qīng qù jiù,诗句平仄:平仄平仄仄。