mèng zhōng yín
梦中吟
mèng zhōng shuō mèng yóu néng yì, mèng jué mèng zhōng hái yòu gé.
梦中说梦犹能忆，梦觉梦中还又隔。
jīn rì ēn guāng kōng xǐ huān, dāng nián yì ài nán xún shàng bù xià jiàn.
今日恩光空喜欢，当年意爱难寻{上不下见}。
shuǐ chéng liú chù qǐ wú shēng, huā dào xiè shí ān yǒu sè.
水成流处岂无声，花到谢时安有色。
guò cǐ xiāng féng mò lù rén, dōu rú yuán lái céng xiāng shí.
过此相逢陌路人，都如元来曾相识。
“水成流处岂无声”出自宋代邵雍的《梦中吟》，诗句共7个字，诗句拼音为：shuǐ chéng liú chù qǐ wú shēng，诗句平仄：仄平平仄仄平平。
