wèi kè yín
为客吟
hū yì tài yuán wèi kè rì, jīng qiū zòng jiǔ wèi chéng guī.
忽忆太原为客日，经秋纵酒未成归。
yuǎn shān jìn shuǐ dōu chéng xiàn, gāo gé xié yáng jìn shì bēi.
远山近水都成限，高阁斜阳尽是悲。
nián shào bù jīn huā dào yǎn, qíng duō wéi zhǐ lèi zhān yī.
年少不禁花到眼，情多唯只泪沾衣。
rú jīn lǎo xiàng luò chéng lǐ, gèng méi zhè bān chóu dào méi.
如今老向洛城里，更没这般愁到眉。
“高阁斜阳尽是悲”出自宋代邵雍的《为客吟》，诗句共7个字，诗句拼音为：gāo gé xié yáng jìn shì bēi，诗句平仄：平平平平仄仄平。
