kū zhāng shī róu zhǎng guān
哭张师柔长官
shēng píng zhì zài lì gōng míng, shuí wèi cái nán yǔ mìng zhēng.
生平志在立功名,谁谓才难与命争。
jué bǐ yǒu shī xíng yǎ yì, gài guān wú dì jǐn jiāo qíng.
绝笔有诗形雅意,盖棺无地尽交情。
xiōng zhōng shí shì hé yóu zhǎn, tiān xià rén cái bù fù píng.
胸中时事何由展,天下人才不复评。
hún ruò yǒu zhī yí zì wèi, zǐ sūn dà kě zhèn jiā shēng.
魂若有知宜自慰,子孙大可振家声。
“谁谓才难与命争”出自宋代邵雍的《哭张师柔长官》,诗句共7个字,诗句拼音为:shuí wèi cái nán yǔ mìng zhēng,诗句平仄:平仄平平仄仄平。