qǐ dí zhú zāi yú lǐ shǎo bǎo zhái
乞笛竹栽於李少保宅
làng zhǒng xián huā zhàn dì shēng, wèi cháng róng yì zàn liú qíng.
浪种闲花占地生,未尝容易暂留情。
nài hé kǔ ài líng shuāng jié, kuàng shì yóu cún lǚ guǎn míng.
奈何苦爱凌霜节,况是犹存缕管名。
dài fèng zhì shí dāng yǒu shí, xué lóng yín chù qǐ wú shēng.
待凤至时当有实,学龙吟处岂无声。
yōu rén yuàn qǐ shù zhī zhǒng, dé zì jūn jiā yòu gèng róng.
幽人愿乞数枝种,得自君家又更荣。
“奈何苦爱凌霜节”出自宋代邵雍的《乞笛竹栽於李少保宅》,诗句共7个字,诗句拼音为:nài hé kǔ ài líng shuāng jié,诗句平仄:仄平仄仄平平平。