zhàn guó yín
战国吟
qī guó zhī shí shàng zhàn zhēng, wēi qiáng zhì zhà yī qí xíng.
七国之时尚战争,威强智诈一齐行。
lián pō bái qǐ shàn yòng bīng, sū qín zhāng yí shàn zòng héng.
廉颇白起善用兵,苏秦张仪善纵横。
cháo wèi bù yī mù yī qīng, zuó rì dǐng shí jīn dǐng pēng.
朝为布衣暮衣卿,昨日鼎食今鼎烹。
fàn jū xiè xiāng hé xīn qíng, cài zé rù qín hé yī píng.
范雎谢相何心情,蔡泽入秦何依凭。
shǐ huáng fèn mèi tiān xià níng, èr shì qǐ wèi máng bù néng.
始皇奋袂天下宁,二世乞为氓不能。
sān qiān bīn kè fèn wèi píng, bǎi èr shān hé hàn yǐ xìng.
三千宾客愤未平,百二山河汉已兴。
suǒ cún jiù wù wéi kōng míng, cán yáng shuāi cǎo shān chuān xíng.
所存旧物惟空名,残阳衰草山川形。
dōu shì yī chǎng chūn mèng guò, zì yú è zú yǔ wēi níng.
都似一场春梦过,自余恶足语威狞。
“二世乞为氓不能”出自宋代邵雍的《战国吟》,诗句共7个字,诗句拼音为:èr shì qǐ wèi máng bù néng,诗句平仄:仄仄仄仄平仄平。