jiāng yóu shǔ zhōng hèn yǒu suǒ zhì zhì qíng nán xù fā wèi zhuō shī jì jǐn chuān xiá
将游蜀中恨有所滞至情难蓄发为拙诗寄锦川峡
què wèi xū míng dòng tàn jiē, nán rú yún hè zhuǎn tiān yá.
却为虚名动叹嗟,难如云鹤转天涯。
liǎng chuān shàng zǔ xún sān yǒu, sì hǎi kōng chuán shì yī jiā.
两川尚阻寻三友,四海空传是一家。
bái fà wú duō cán suì yuè.
白发无多残岁月。
qīng chéng hé xiàn hǎo yān xiá.
青城何限好烟霞。
cǐ shēng bù suí xián yóu qù, shǔ pò bā yuán hèn mò kuā.
此生不遂闲游去,蜀魄巴猿恨莫夸。
“却为虚名动叹嗟”出自宋代魏野的《将游蜀中恨有所滞至情难蓄发为拙诗寄锦川峡》,诗句共7个字,诗句拼音为:què wèi xū míng dòng tàn jiē,诗句平仄:仄仄平平仄仄平。