dà xuě xíng
大雪行
xiǎo cí luò shuǐ bīn, mù sù hé zhī sì.
晓辞洛水滨,暮宿河之涘。
sì yě màn màn bú jiàn rén, jìng rì zhǐ néng xíng shù lǐ.
四野漫漫不见人,竟日止能行数里。
hún rán tiān dì wèi yī sè, wèi shuǐ nán běi fù hé sì.
浑然天地为一色,渭水南北复何似。
wǔ líng yīng quǎn zhēng hé wéi, shí zhái guǎn xián chū rè ěr.
五陵鹰犬争合围,十宅管弦初热耳。
lián xiāo gěng gěng zhào bìn fà, yíng mǎ diǎn yī yóu wèi yǐ.
连宵耿耿照鬓发,迎马点衣犹未已。
dàn de lái nián chūn mài shú, zàn kùn ní tú fù hé chǐ.
但得来年春麦熟,暂困泥涂复何耻。
nóng fū nán mǔ wèi yàn duō, què rù cháng ān zuò ní zǐ.
农夫南亩未厌多,却入长安作泥滓。
“浑然天地为一色”出自宋代张舜民的《大雪行》,诗句共7个字,诗句拼音为:hún rán tiān dì wèi yī sè,诗句平仄:平平平仄仄平仄。