hú míng zhòng luó yǎng méng wèi yōu rán jí zhuī yòng qián sì dié zhī yùn
胡明仲罗养蒙为悠然集追用前四叠之韵
yún zhōu xǐ péi xiào yǔ xīn, luán pō zì lái qīng hú bīn.
筠州喜陪笑语新,銮坡自来清湖滨。
gèng zhāo míng yuè zuò sān kè, cǐ wài zhèng fù nán qí rén.
更招明月作三客,此外正复难其人。
yáo shāng shí fēi cái xiǎo zuì, zhuī zhú láo chóu chū gān fèi.
瑶觞十飞才小醉,追逐牢愁出肝肺。
wú chái xiè hòu fēi zuò háo, cháng kǒng zhēn huān lái bù jì.
吾侪邂逅非作豪,常恐真欢来不继。
gèng lán yǐ fān sì dié gē, què huàn qīng zhōu fú qǐ luó.
更兰已番四叠歌,却唤轻舟浮绮罗。
yī shēng héng dí bù zhī chù, hé qì rǎn rǎn fēng tou duō.
一声横笛不知处,荷气苒苒风头多。
yù shān wèi dào shuí zhī chǐ, shuāng lù zhān yī liáo qiě yǐ.
玉山未倒谁之耻,霜露沾衣聊且已。
wéi zhōu luò yuè jiè píng tán, cuì luàn hóng pī fú bù qǐ.
维舟落月界平潭,翠乱红披扶不起。
“追逐牢愁出肝肺”出自宋代刘子翚的《胡明仲罗养蒙为悠然集追用前四叠之韵》,诗句共7个字,诗句拼音为:zhuī zhú láo chóu chū gān fèi,诗句平仄:平平平平平平仄。
刘子翚(huī)(1101~1147)宋代理学家。字彦冲,一作彦仲,号屏山,又号病翁,学者称屏山先生。建州崇安(今属福建)人,刘韐子,刘子羽弟。以荫补承务郎,通判兴化军,因疾辞归武夷山,专事讲学,邃于《周易》,朱熹尝从其学。著有《屏山集》。...