běi fēng
北风
yàn qǐ píng shā wǎn jiǎo āi, běi fēng huí shǒu hèn nán cái.
雁起平沙晚角哀，北风回首恨难裁。
huái shān yǐ gé hú chén duàn, biàn shuǐ yóu chuān gù yuàn lái.
淮山已隔胡尘断，汴水犹穿故苑来。
zǐ sè wā shēng zhēn jué jiàng, cuì huà lóng gǔn zàn pái huái.
紫色蛙声真倔强，翠华龙衮暂徘徊。
miào táng cǐ rì wú yí cè, kě shì yōu shí dú cǎo lái.
庙堂此日无遗策，可是忧时独草莱。
“翠华龙衮暂徘徊”出自宋代刘子翚的《北风》，诗句共7个字，诗句拼音为：cuì huà lóng gǔn zàn pái huái，诗句平仄：仄仄平仄仄平平。
刘子翚（huī）（1101～1147）宋代理学家。字彦冲，一作彦仲，号屏山，又号病翁，学者称屏山先生。建州崇安（今属福建）人，刘韐子，刘子羽弟。以荫补承务郎，通判兴化军，因疾辞归武夷山，专事讲学，邃于《周易》，朱熹尝从其学。著有《屏山集》。...
