tí huà niàn sì shǒu题画廿四首
shān tíng liáo luò jiē rén xī, ní bǔ zhài mén yè bǔ yī.山亭寥落接人稀，泥补柴门叶补衣。bù qǐ zhú chuáng tóu sì xuě, yǐ wú xīn qù wèn dān jī.不起竹床头似雪，已无心去问襌机。
tí huà niàn sì shǒu題畫廿四首
shān tíng liáo luò jiē rén xī, ní bǔ zhài mén yè bǔ yī.山亭寥落接人稀，泥補柴門葉補衣。bù qǐ zhú chuáng tóu sì xuě, yǐ wú xīn qù wèn dān jī.不起竹床頭似雪，已無心去問襌機。
“不起竹床头似雪”出自明代唐寅的《题画廿四首》，诗句共7个字，诗句拼音为：bù qǐ zhú chuáng tóu sì xuě，诗句平仄：仄仄平平平仄仄。
唐寅（1470—1523），字伯虎，一字子畏，号六如居士、桃花庵主、鲁国唐生、逃禅仙吏等，汉族，南直隶苏州吴县人。明代著名画家、文学家。据传他于明宪宗成化六年庚寅年寅月寅日寅时生。他玩世不恭而又才气横溢，诗文擅名，与祝允明、文征明、徐祯卿并称“江南四大才子（吴门四才子）”，画名更著，与沈周、文征明、仇英并称“吴门四家”。...
