hé lǐ zhī xǐ xuě shí èr yùn
和礼之喜雪十二韵
shuǐ guān sī dōng bù jǔ zhí, tiān dì dāng lǐn qì zhé wēn.
水官司冬不举职,天地当凛气辄温。
wán fēng sì xì dào tiān lìng, sǎo dàng bù shǐ fán yún tún.
顽风伺隙倒天令,扫荡不使繁云屯。
yīn yá suì gǔ dài qióng là, kōng yǒu xuě yì chéng cháo hūn.
阴崖邃谷殆穷腊,空有雪意乘朝昏。
sù gāi lǎo qǐ yì jiè biàn, yù xiè yáng qì yá zhū gēn.
宿荄老玘亦借便,欲洩阳气芽株根。
wǎng wǎng bǎi guài qiè kuī shì, sī yǐ lì yì shāng qún yuán.
往往百怪窃窥视,思以沴疫伤群元。
lài wú tài shǒu wèi mín qiè, bǎi bài mò yǔ shàng dì yán.
赖吾太守为民切,百拜默与上帝言。
chén yīn shì mín wèn nóng jì, jí xuě yóu kě wàng yǒu nián.
臣因视民问农计,亟雪犹可望有年。
zhī mín suǒ yù fú dì gào, ān yòng bèi wèi chēng shǒu fān.
知民所欲弗帝告,安用备位称守藩。
zhì chéng yī fà dòng tiān tīng, xiāo yín dì è é qióng fán.
至诚一发动天听,霄垠地堮俄琼璠。
hùn rán shàng xià gòng yī sè, zhí yí yuán qì yóu pēi hún.
混然上下共一色,直疑元气犹胚浑。
kuáng fēng mái cáng fǎn shī shì, què shòu wēi bǐng hái shuǐ guān.
狂风埋藏反失势,却授威柄还水官。
jì yún fēng nián zài dōng xuě, yù nǐ chī fù yíng cháo cān.
既云丰年在冬雪,豫拟痴腹盈朝餐。
“安用备位称守藩”出自宋代强至的《和礼之喜雪十二韵》,诗句共7个字,诗句拼音为:ān yòng bèi wèi chēng shǒu fān,诗句平仄:平仄仄仄平仄平。