zài cì yùn
再次韵
bì bào lǚ xiǎn bù tà ní, wǒ yì cè jiǎn qū lǘ ér.
腷趵履险不踏泥,我亦策蹇驱驴儿。
xuán yún chuī hán zuò fēi xuě, suǒ suì miǎo mǎng wú dì pí.
玄云吹寒作飞雪,琐碎渺漭无地皮。
huàn cāng biàn bái qǐng kè ěr, xī zhāng pī fú shuí wèi zhī.
幻苍变白顷刻尔,翕张披拂谁为之。
dìng zì dì suǒ qiān yù fēi, yǔ yī hè pèi jí yáo chí.
定自帝所千玉妃,羽衣鹤帔集瑶池。
fǔ shì xià fāng càn yī jué, jiǎn shuǐ kè huā zhēng chū qí.
俯视下方粲一噱,剪水刻花争出奇。
rěn hán suǒ jù tú zì kǔ, wàn xié wǒ zāo kòng chí.
忍寒索句徒自苦,万偕我遭控持。
míng cháo xuě mín què yì xǐ, yóu tǒng dào yǎn hái xīn shī.
明朝雪民鹊亦喜,邮筒到眼还新诗。
“玄云吹寒作飞雪”出自宋代陈造的《再次韵》,诗句共7个字,诗句拼音为:xuán yún chuī hán zuò fēi xuě,诗句平仄:平平平平仄平仄。