xú nán qīng zhāo fàn
徐南卿招饭
dōng lín kè lái měi jiān bì, xī lín kè lái cháng rù shí.
东邻客来每坚壁,西邻客来常蓐食。
lǚ zhōng yī bǎo qǐ xì gù, xié jǔ dà shì shū zhī cè.
旅中一饱岂细故,偕举大事书之册。
mò lù zī zī shí mián jì, wài cǐ gǎn wàng jiè zài dé.
末路孜孜食眠计,外此敢忘戒在得。
sū duān xiàng wǒ yán sè hǎo, chōng yǔ bù cí ní méi xī.
苏端向我颜色好,冲雨不辞泥没膝。
jū pín pō jìn è kè nǎo, niàn zi chèng xīn réng shù lì.
居贫颇禁恶客恼,念子秤薪仍数粒。
fèi kě yòng yuè mǐ kě bǐng, bìng fù chán tóng bǎo jūn dé.
肺可用禴米可饼,并付馋僮饱君德。
rén wèi cái shī děng cái jǐn, zhuō fù qú néng bǎ dāo chǐ.
人谓裁诗等裁锦,拙妇渠能把刀尺。
táo wēng yí bào kǔ wèi gēng, sōu jiǎo gān cháng xián yǐ cè.
陶翁宜报苦未赓,搜搅肝肠闲倚策。
“人谓裁诗等裁锦”出自宋代陈造的《徐南卿招饭》,诗句共7个字,诗句拼音为:rén wèi cái shī děng cái jǐn,诗句平仄:平仄平平仄平仄。