jì ān fǔ chéng zhàng
寄安抚程丈
shū shēng cì shě xiān cài bǎ, nǎi yǒu gān féi lái zhù xià.
书生次舍先菜把,乃有甘肥来箸下。
jīn rì zhī yáng wǒ wéi zhèng, shǔ yàn gǎn wàng fēn gān zhě.
今日之羊我为政,属餍敢忘分甘者。
fǔ gōng kuān róng gài dài háo, lián wǒ shī qióng réng lǎo tāo.
府公宽容盖代豪,怜我诗穷仍老饕。
wò shā jiǔ zhù bǐ bù zhù, chū zèng nèn chàn rú huā gāo.
卧沙九助匕不箸,出甑嫩颤如花糕。
jí jīn yě fàn shān qī dì, shí zhǐ lǚ dòng jī xián zhuì.
即今野饭山栖地,食指屡动饥涎坠。
gǔ chéng míng fǔ fǔ gōng shì, gē xiān yōng jì tái wú kuì.
谷城明府府公似,割鲜庸继台无馈。
shí shén huáng ǎo xǐ yù diān, yī yè sōu shī bù dé mián.
食神黄媪喜欲颠,一夜搜诗不得眠。
jiāng jūn wèn fù rǔ jiàn fù, shì yòng guān yè jù máng rán.
将军问腹汝见负,世用官业俱茫然。
lùn qíng shǎo xū fēn mèi chù, wèi gǎn jìng zhǐ fáng shān lù.
论情少须分袂处,未敢径指房山路。
è yīng dé bǎo jù yáng qù, zhèng kǒng chén dēng qīng lǚ bù.
饿鹰得饱遽颺去,政恐陈登轻吕布。
“出甑嫩颤如花糕”出自宋代陈造的《寄安抚程丈》,诗句共7个字,诗句拼音为:chū zèng nèn chàn rú huā gāo,诗句平仄:平仄仄仄平平平。