zhà qíng
乍晴
jǐ rì chūn shān yǔ zuò lín, xiǎo fēng duān wèi pò zhòng yīn.
几日春山雨作霖，晓风端为破重阴。
dēng lóu wù sè hún rú huà, yǐ kǎn qíng huái wèi yì yín.
登楼物色浑如画，倚槛情怀未易吟。
wàn lǐ xié yáng niǎo fēi qù, sì wéi yān shù kè chóu shēn.
万里斜阳鸟飞去，四围烟树客愁深。
gè zhōng dìng yǒu chāo rán fǎ, fū huì duān xū zǐ xì xún.
个中定有超然法，趺会端须仔细寻。
“晓风端为破重阴”出自宋代郑刚中的《乍晴》，诗句共7个字，诗句拼音为：xiǎo fēng duān wèi pò zhòng yīn，诗句平仄：仄平平仄仄仄平。
