fēng péng péng yī shǒu zèng fàn dé chéng
风蓬蓬一首赠范德承
fēng péng péng, yǔ sū sū,
风蓬蓬,雨窣窣,
kè zi zhōng yè hán qīn gǔ.
客子中夜寒侵骨。
qīng dēng yě jiě zhào gū chóu,
青灯也解照孤愁,
guī mèng bú dào fú jiāng cè.
归梦不到涪江侧。
wǎn lái tiān qì yóu wèi jiā,
晚来天气犹未佳,
wàn lǐ shī yún zhē rì huá.
万里湿云遮日华。
sēng fáng pì jì wú lái zhé,
僧房僻寂无来辙,
tà biàn cháng láng zhàn wǎn xiá.
踏遍长廊占晚霞。
wén dào bǐ lín jiǔ chū shú,
闻道比邻酒初熟,
néng lái jiāo wǒ kōng dòng fù.
能来浇我空洞腹。
wèi jūn tòng yǐn bù kǔ cí,
为君痛饮不苦辞,
shì lù fēn fēn mán yǔ chù.
世路纷纷蛮与触。
“万里湿云遮日华”出自宋代王灼的《风蓬蓬一首赠范德承》,诗句共7个字,诗句拼音为:wàn lǐ shī yún zhē rì huá,诗句平仄:仄仄平平平仄平。