chūn jìn fēng rì jiàn jiā yǔ shì biǎo dì kāi xiǎo hù wéi xiū bù hòu tíng
春近风日渐佳与似表弟开小户维修不后庭
wéi lú rén sàn zhǎng hán méi, nuǎn rì hái cuī jìn hù kāi.
围炉人散长寒煤,暖日还催墐户开。
chūn jìn jiāo yuán sī mèng dié, xuě cán chí guǎn jiàn zhēn méi.
春近郊原思梦蝶,雪残池馆见真梅。
kè chóu wǎn zhuǎn líng shuāng bìn, suì lǜ qīn xún jì yī bēi.
客愁宛转凌双鬓,岁律侵寻寄一杯。
shì rào xiǎo lán xún cuì jiǎ, lǚ hén yóu zhàn jiù cāng tái.
试绕小栏寻翠甲,履痕犹占旧苍苔。
“暖日还催墐户开”出自宋代李弥逊的《春近风日渐佳与似表弟开小户维修不后庭》,诗句共7个字,诗句拼音为:nuǎn rì hái cuī jìn hù kāi,诗句平仄:仄仄平平仄仄平。
李弥逊(1085~1153)字似之,号筠西翁、筠溪居士、普现居士等,吴县(今江苏苏州)人。大观三年(1109)进士。高宗朝,试中书舍人,再试户部侍郎,以反对议和忤秦桧,乞归田。晚年隐连江(今属福建)西山。所作词多抒写乱世时的感慨,风格豪放,有《筠溪乐府》,存词80余首。...