shàng yǐ rì péi huī shǒu yóu bái shuǐ sì jì dēng xī shān jì bái táng wǎn yǐn
上已日陪徽守游白水寺继登西山继白堂晚饮
xiǎo qú chū rì dòng yóu rén, dié zhàng huí xī lǜ dài xīn,
晓衢初日动游人,叠嶂回溪绿黛新,
zì yǎn sōng huáng rú huàn kè, hòu kāi táo lǐ shàng liú chūn.
自偃松篁如唤客,后开桃李尚留春。
xiào tán huái yuǎn xī shān shàng, shāng yǒng zhuī shí bái shuǐ bīn.
笑谈怀远西山上,觞咏追时白水滨。
wǔ mǎ xíng chūn cóng cǐ shǐ, gèng qū fēng bó jìng chē chén.
五马行春从此始,更驱风伯净车尘。
“觞咏追时白水滨”出自宋代李弥逊的《上已日陪徽守游白水寺继登西山继白堂晚饮》,诗句共7个字,诗句拼音为:shāng yǒng zhuī shí bái shuǐ bīn,诗句平仄:平仄平平平仄平。
李弥逊(1085~1153)字似之,号筠西翁、筠溪居士、普现居士等,吴县(今江苏苏州)人。大观三年(1109)进士。高宗朝,试中书舍人,再试户部侍郎,以反对议和忤秦桧,乞归田。晚年隐连江(今属福建)西山。所作词多抒写乱世时的感慨,风格豪放,有《筠溪乐府》,存词80余首。...