péi guǎn zhōng tóng shě yóu fāng chí fēn yùn dé xiāng zì
陪馆中同舍游方池分韵得香字
hóng qú bì shuǐ rú qǔ jiāng, zuì nǎo zhū rén yù duàn cháng.
红蕖碧水如曲江,醉恼诸人欲断肠。
bō guāng huā qì lái wú páng, rén miàn shēng chūn jiǔ miàn liáng,
波光花气来无旁,人面生春酒面凉,
nán ér mò qiǎn liǎng xū shuāng, hé fáng qí mǎ shì zhī zhāng.
男儿莫遣两须霜,何妨骑马似知章。
yín gōu wèi luò piàn yún hēi, dìng yǒu liù dīng hū ā xiāng.
银钩未落片云黑,定有六丁呼阿香。
“人面生春酒面凉”出自宋代李弥逊的《陪馆中同舍游方池分韵得香字》,诗句共7个字,诗句拼音为:rén miàn shēng chūn jiǔ miàn liáng,诗句平仄:平仄平平仄仄平。
李弥逊(1085~1153)字似之,号筠西翁、筠溪居士、普现居士等,吴县(今江苏苏州)人。大观三年(1109)进士。高宗朝,试中书舍人,再试户部侍郎,以反对议和忤秦桧,乞归田。晚年隐连江(今属福建)西山。所作词多抒写乱世时的感慨,风格豪放,有《筠溪乐府》,存词80余首。...