fú róng xuān
芙蓉轩
wǒ wén yōu xuān bǎng fú róng, liú lí shí qǐng jìn xīn hóng.
我闻幽轩榜芙蓉,琉璃十顷浸新红。
cǐ lái tà xuě kōng wú yǒu, huáng lú bài wěi zhēng hào fēng.
此来踏雪空无有,黄芦败苇争号风。
què zuò míng chuāng nòng shū shǐ, xīn cí réng shì jiā háo chǔ.
却坐明窗弄书史,新词仍试佳毫楮。
xiāng fēng hū dào lián mù kāi, yī duǒ fú róng què néng yǔ.
香风忽到帘幕开,一朵芙蓉却能语。
wǒ shēng yǎn zhōng wàn yāo ráo, wèi qú hái zuò mèng hún láo.
我生眼中万妖娆,为渠还作梦魂劳。
zhì niú wèi shù liú shī mìng, cān luán biàn xué wáng zǐ qiáo.
炙牛未数刘师命,骖鸾便学王子乔。
“炙牛未数刘师命”出自宋代邓肃的《芙蓉轩》,诗句共7个字,诗句拼音为:zhì niú wèi shù liú shī mìng,诗句平仄:仄平仄仄平平仄。