tí shèng yè yuè tíng
题胜业悦亭
yù jié héng shān máo, wèi mǎi xiū zhú jìng.
欲结衡山茅,未买修竹径。
zhàng lí jiè wēi tíng, miàn shì wǔ fēng zhèng.
杖藜借危亭,面势五峰正。
hé rén zòng è mù, qiáng wài qiǎo yì yìng.
何人纵恶木,墙外巧翳映。
huī jīn kuài wàng yǎn, yuè sè hán kōng jìng.
挥斤快望眼,岳色涵空镜。
lián xiù hū shēng yún, yòu è dēng lín xìng.
连岫忽生云,又厄登临兴。
chuī kāi zhǐ gù jiān, dú lì xī fēng jìn.
吹开指雇间,独立西风劲。
tiān jī jìn rén shì, zhòng dìng liǎng xiāng shèng.
天机进人事,众定两相胜。
bù jìng dú cǐ xīn, wàn xiàng tóng yī yíng.
不竞独此心,万象同一莹。
“何人纵恶木”出自宋代胡寅的《题胜业悦亭》,诗句共5个字,诗句拼音为:hé rén zòng è mù,诗句平仄:平平仄仄仄。