ài méi
爱梅
jīng nián bù dé jiàn jiāng méi, rào shù xíng xíng rì jǐ huí.
经年不得见江梅,绕树行行日几回。
yǐ nǐ kāi shí pīn jìng zuì, qí rú bìng hòu qiè xián bēi.
已拟开时拼径醉,其如病后怯衔杯。
shāng xīn hái jué chéng sān tàn, rěn lèi yóu néng qiáng yī lái.
伤心还觉成三叹,忍泪犹能强一来。
gù wǒ yǐ shuāi wú jiǔ fēn, cóng jīn huā gèng bù xū kāi.
顾我已衰无酒分,从今花更不须开。
“从今花更不须开”出自宋代吴芾的《爱梅》,诗句共7个字,诗句拼音为:cóng jīn huā gèng bù xū kāi,诗句平仄:平平平仄仄平平。
吴芾(1104—1183),字明可,号湖山居士,浙江台州府人(现今浙江省台州市仙居县田市吴桥村)人。绍兴二年(1132)进士,官秘书正字,因揭露秦桧卖国专权被罢官。后任监察御史,上疏宋高宗自爱自强、励精图治。...