zì shǎo chéng jiě zhí shì hái yì èr shǒu
自少城解职事还邑二首
chén āi yī chū jìng hé wéi, bái zhú yī rán zhòu yǎn fēi.
尘埃一出竟何为,白竹依然昼掩扉。
zhǐ yīng wèi kè zhòng wèi kè, biàn yù de guī níng dé guī.
只应为客重为客,便欲得归宁得归。
dú hè jìng lín hán zhǎo lì, yóu fēng xián chèn luò huā fēi.
独鹤静临寒沼立,游蜂閒趁落花飞。
dōng jūn lǎo dà rén xiāo shòu, píng zhàng qīng zūn yī jiě wéi.
东君老大人消瘦,凭仗清樽一解围。
“尘埃一出竟何为”出自宋代李流谦的《自少城解职事还邑二首》,诗句共7个字,诗句拼音为:chén āi yī chū jìng hé wéi,诗句平仄:平平平平仄平平。