jiǔ liú wú hú dài jù qīng zhòng zhēn bù zhì
久留芜湖待巨卿仲甄不至
wú bō qíng jìn xī yáng hóng, yī yǔ dīng níng běi qù hóng.
吴波晴浸夕阳红,一语丁宁北去鸿。
pō jué yān liú tiān fā bái, bù fáng xiū sè shèng náng kōng.
颇觉淹留添发白,不妨羞涩剩囊空。
zhěn tou kào shuì jìn cháng rì, gě bèi zhàn qí xī biàn fēng.
枕头靠睡禁长日,舸背占旗惜便风。
xiǎng dé jiā shān jù zài mèng, yì yīng fán mèn lüè xiāng tóng.
想得家山俱在梦,亦应烦闷略相同。
“吴波晴浸夕阳红”出自宋代李流谦的《久留芜湖待巨卿仲甄不至》,诗句共7个字,诗句拼音为:wú bō qíng jìn xī yáng hóng,诗句平仄:平平平仄平平平。