hàn lǎo dì jì shì xuě shī chàng hé yǐ chéng zhóu yǐ yīn cì yùn
汉老弟寄示雪诗倡和已成轴矣因次韵
fēi sǎ xiū míng bù kěn cháo, pái huái dài bàn wèi quán xiāo.
飞洒羞明不肯朝,徘徊待伴未全消。
jiāng huā zhe mèi yuán wú jī, rèn liǔ chuī mián bié yǒu tiáo.
将花著袂元无迹,认柳吹绵别有条。
bì yuè bàn guī kāi shuǐ miàn, yù lóng qiān zhàng zhuǎn shān yāo.
璧月半规开水面,玉龙千丈转山腰。
xuán míng yǐ zì chéng sān bái, qīng dì hé xū yòu yī piāo.
玄冥已自呈三白,青帝何须又一飘。
“青帝何须又一飘”出自宋代虞俦的《汉老弟寄示雪诗倡和已成轴矣因次韵》,诗句共7个字,诗句拼音为:qīng dì hé xū yòu yī piāo,诗句平仄:平仄平平仄平平。