xǐ qíng
喜晴
chūn fēng chuī qíng yán yǔ zhǐ, lán yá bàn tǔ méi duī wěi.
春风吹晴檐雨止，兰芽半吐梅堆委。
jiē qián bèi yīn tái xiǎn shēn, yè zhàng bù fáng chéng xì lǚ.
阶前背荫苔藓深，曳杖不妨成细履。
fú shēng yōu xǐ jūn hé rú, shuí néng yì yì chóu qí qū.
浮生忧喜均何如，谁能役役愁其躯。
shí xián yì shì qiě zì wèi, mò wèn jí cháo píng fá chǔ.
时閒意适且自慰，莫问诘朝瓶乏储。
“春风吹晴檐雨止”出自宋代赵蕃的《喜晴》，诗句共7个字，诗句拼音为：chūn fēng chuī qíng yán yǔ zhǐ，诗句平仄：平平平平平仄仄。
