zhōu yǔn shēng jiàn lín yǐ ér bù guò qí shū táng èr shī zèng zhī
周允升见临已而步过其书堂二诗赠之
lián chuān chuān shàng yī shū táng, àn quē lí bēng jìng yì huāng.
涟川川上一书堂,岸缺篱崩径亦荒。
wèn xùn zhǔ rén kōng rì rì, zì lián qiú yǒu yì huáng huáng.
问讯主人空日日,自怜求友亦皇皇。
qǐ qī xuě hòu néng xiāng guò, bù dàn fēng qián wǎng sòng jiāng.
岂期雪后能相过,不惮风前往送将。
lǒng cài bàn wú méi zhāi suǒ, wèi fáng xiǎo lì gèng xún xiāng.
陇菜半芜梅摘索,未妨小立更寻香。
“岸缺篱崩径亦荒”出自宋代赵蕃的《周允升见临已而步过其书堂二诗赠之》,诗句共7个字,诗句拼音为:àn quē lí bēng jìng yì huāng,诗句平仄:仄平平平仄仄平。