èr yuè shí rì xǐ yǔ chéng lǐ chún jiào shòu qù fēi wèi cáo
二月十日喜雨呈李纯教授去非尉曹
cāng láng yī yè qǐ míng léi, yǔ zhèn yīn zhī xù xù lái.
沧浪一夜起鸣雷,雨阵因之续续来。
suǒ bìng nóng jiā chéng jiǔ hàn, wèi lùn huā shì yǒu xīn kāi.
所病农家成久旱,未论花事有新开。
shū shēng kuáng wàng cháng yōu guó, shèng dài piāo líng qǐ qì cái.
书生狂妄常忧国,圣代飘零岂弃才。
rú guǎn wèi cáo jù guó shì, hǎo wèi shī fù yǒng kāng zāi.
儒馆尉曹俱国士,好为诗赋咏康哉。
“书生狂妄常忧国”出自宋代赵蕃的《二月十日喜雨呈李纯教授去非尉曹》,诗句共7个字,诗句拼音为:shū shēng kuáng wàng cháng yōu guó,诗句平仄:平平平仄平平平。