shí èr yuè yī rì yīn chū xiǎo qì yú gé ér guī
十二月一日因出小憩愉阁而归
zuó xiāo yǐ biàn xuě zhōng dēng, jīn rì qíng lái liáo jì céng.
昨宵已辨雪中灯,今日晴来聊记曾。
bìng gǔ kě kān fēng shì guā, shuāi móu zì xǐ jù rú bīng.
病骨可堪风似刮,衰眸自喜句如冰。
yàn yīn jiù nuǎn zhǎng wèi kè, yú wèi táo hán fǎn zhuì zēng.
雁因就暖长为客,鱼为逃寒返坠罾。
běi qù nán lái wù qú tàn, shēn jīn yān pō suì hái réng.
北去南来勿渠叹,身今淹泊岁还仍。
“衰眸自喜句如冰”出自宋代赵蕃的《十二月一日因出小憩愉阁而归》,诗句共7个字,诗句拼音为:shuāi móu zì xǐ jù rú bīng,诗句平仄:平平仄仄仄平平。