pān yuán shòu yǐ jiǔ yuè shí yī rì xíng mò lìng jūn lǐng kè xié jù fàn zhōu jiàn
潘元寿以九月十一日行莫令君领客携具泛舟饯
chéng tóng fù yǐ sòng pān jiāng, gé chū dēng liǔ wèi héng huáng,
丞同赋以送潘江,阁初登柳未横黄,
zuò kàn yè yè luàn fēi shuāng.
坐看叶叶乱飞霜。
zhuàng shí zì yǐ jīn shī dǎn,
壮时自倚矜诗胆,
lǎo qù shēn bēi fèi jiǔ cháng.
老去深悲废酒肠。
hào dàng pō sī suí fàn yì,
浩荡颇思随泛鷁,
piāo líng nà zhǐ duì lí shāng.
飘零那只对离觞。
cháo tiān zhǒng jí sòng jūn qù,
朝天踵即送君去,
ér wǒ zhōng wèi fèi bìng fáng.
而我终为肺病妨。
“而我终为肺病妨”出自宋代赵蕃的《潘元寿以九月十一日行莫令君领客携具泛舟饯》,诗句共7个字,诗句拼音为:ér wǒ zhōng wèi fèi bìng fáng,诗句平仄:平仄平仄仄仄平。