fēng ér fěi gē
蜂儿榧歌
píng lín cháng fěi dàn lǐ mán, yù shān zhī chǎn shēng jīn pán.
平林常榧啖俚蛮,玉山之产升金盘。
qí zhōng yī shù duàn yá lì, shí rǔ yīn gēn duō suì hán.
其中一树断崖立,石乳荫根多岁寒。
xíng xián fēng ér shàng cū shuài, wèi xián fēng ér shǎo biāo lǜ.
形嫌蜂儿尚粗率,味嫌蜂儿少标律。
xī rén qǔ jí yù gāo bǐ, jīn wǒ xì lùn xià pǐ.
昔人取急欲高比,今我细论下匹。
shì jiān yì wù nán bìng jiān, bǎi nián bù xǔ yíng zāi tiān.
世间异物难并兼,百年不许赢栽添。
yú mǒu hé wéi mǎn dì sè, lì zi zhèng fù màn tiān tián.
余某何为满地涩,荔子正复漫天甜。
fú yún biàn huà jiē fǔ yǎng, líng zhī lǐ quán chéng dú wǎng.
浮云变化嗟俯仰,灵芝醴泉成独往。
hòu lái kōng xiàng yù shān qiú, zuò duì fēng ér hái xiǎng xiàng.
后来空向玉山求,坐对蜂儿还想象。
“平林常榧啖俚蛮”出自宋代叶适的《蜂儿榧歌》,诗句共7个字,诗句拼音为:píng lín cháng fěi dàn lǐ mán,诗句平仄:平平平仄仄仄平。