zài hé qián yùn
再和前韵
mào xiān bó wù měng xīng tái, shì wèi chén hān kù jiū huái.
茂先博物懵星台，世味沉酣酷鸠怀。
fēng yuè zì wèi wú jìn cáng, hú shān shuí kěn ài xián lái.
风月自为无尽藏，湖山谁肯爱闲来。
jìng zhī jí xià duō chē chéng, qǐ wù jī wēi dǎo lǐn jiē.
竞知疾下多车乘，岂悟机危蹈廪阶。
xìng yǔ lè tiān xiàng bàn zhù, xiū lùn dá zhě wèi hé zāi.
幸与乐天相伴住，休论达者谓何哉。
“休论达者谓何哉”出自宋代郑清之的《再和前韵》，诗句共7个字，诗句拼音为：xiū lùn dá zhě wèi hé zāi，诗句平仄：平仄平仄仄平平。
