zài fù
再赋
táo jīn luàn chuān lǜ, fā shàng cao xià lì shāo shān hóng.
淘金乱川绿,发{上艹下戾}烧山红。
zì wèi tiān yī yú, xī chì dì shí tóng.
自为天一隅,奚翅地十同。
mǐ jiàn yī fú fèi, sì mín hǎn quán gōng.
米贱衣弗费,四民罕全功。
gōng fū dào huá huì, wèi zhì jiāo chún fēng.
功夫到华卉,未至浇淳风。
lǎo méi wěi lín mǎng, luò pèi yí dīng dōng.
老梅委林莽,洛佩遗丁东。
chá huá xīn yí gēn, tuō mìng jīn fǔ zhōng.
茶华新移根,脱命斤斧中。
yān zhī bēn rán zhě, qiū háo mián cāng qióng.
焉知贲然者,秋毫绵苍穹。
guān wù fú zhī chá, wú yù wèn huáng xióng.
观物弗之察,吾欲问黄熊。
“秋毫绵苍穹”出自宋代魏了翁的《再赋》,诗句共5个字,诗句拼音为:qiū háo mián cāng qióng,诗句平仄:平平平平平。