shù chuān huái gǔ
束川怀古
píng shēng bù tà dōng chuān lù, chéng xìng kè fēng làn màn yóu.
平生不踏东川路,乘兴克风烂漫游。
wén zhǒng xìng míng xuán rì yuè, shū táng yuān fèn cǎn lín qiū.
文冢姓名悬日月,书堂冤愤惨林丘。
yù hū qiān zǎi zuì hún qǐ, nà fù shǎo líng shī jù qiú.
欲呼千载醉魂起,那复少陵诗句遒。
tí niǎo bù zhī rén yì xù, nòng qíng gāng zì shuō chūn chóu.
啼鸟不知人意绪,弄晴刚自说春愁。
“弄晴刚自说春愁”出自宋代程公许的《束川怀古》,诗句共7个字,诗句拼音为:nòng qíng gāng zì shuō chūn chóu,诗句平仄:仄平平仄平平平。