fù jiā shān xī xiù
赋家山夕秀
xiǎo tíng bā chǐ shí wèi tái, zhàn lǜ wéi zhōng zuò cuì duī.
小亭八尺石为台，占绿围中作翠堆。
yī piàn xián yún nán huà qù, sì shí yě sè rù shī lái.
一片闲云难画去，四时野色入诗来。
qì líng yuè guān shēn céng dào, mèng tuō yún gēn shǒu zì zāi.
气凌月观身曾到，梦托云根手自栽。
gèng chū chéng lóu yī tóu dì, xī yīn hán yǔ kěn dī huí.
更出城楼一头地，夕阴含雨肯低徊。
“一片闲云难画去”出自宋代李曾伯的《赋家山夕秀》，诗句共7个字，诗句拼音为：yī piàn xián yún nán huà qù，诗句平仄：平仄平平平仄仄。
