yǒng yā tou yán
咏丫头岩
wǒ cháng cǎi shí shān tóu jiàn é méi, qiě kàn nóng zhuāng dàn mò liǎng hú yí.
我尝采石山头见蛾眉,且看浓妆淡抹两湖宜。
hé wù lǎo yù shēng cǐ ér, yòu dǔ shuāng jì yóu wéi qí.
何物老妪生此儿,又睹双髻尤为奇。
wǔ dīng kè huà pán gǔ shí, dài lǜ cháng jiǎ shān líng shī.
五丁刻画盘古时,黛绿常假山灵施。
chūn fēng yuè jǐn bù kěn jī, sù luó tóu lì bìn bù sī.
春风阅尽不肯笄,素螺头立鬓不丝。
shū yún mù yǔ róng wèi shuí, xiāng féng wǎn biàn shì shì zhī.
梳云沐雨容为谁,相逢婉变是似之。
gǔ jīn zhī jǐ jīng pǐn tí, wǒ kùn shǔ yì hé néng shī.
古今知几经品题,我困暑役何能诗。
zhī yí qián chuān yuè jiàn gù bàn kuī, cháng é dù lìn yé yān zhī fēi.
祗疑前川月鉴故半亏,嫦娥妒吝耶焉知非。
“黛绿常假山灵施”出自宋代李曾伯的《咏丫头岩》,诗句共7个字,诗句拼音为:dài lǜ cháng jiǎ shān líng shī,诗句平仄:仄仄平仄平平平。