shān fán山樊
zhú wū hán wú shí dǐng yān, chūn fēng chuī zuò bái lóng xián.竹屋寒无石鼎烟,春风吹作白龙涎。píng shēng qí chù hé guān rǎn, zì yǐ shān fán yì zì rán.平生奇处何关染,字以山樊亦自然。
zhú wū hán wú shí dǐng yān, chūn fēng chuī zuò bái lóng xián.竹屋寒無石鼎煙,春風吹作白龍涎。píng shēng qí chù hé guān rǎn, zì yǐ shān fán yì zì rán.平生奇處何關染,字以山樊亦自然。
“春风吹作白龙涎”出自宋代方岳的《山樊》,诗句共7个字,诗句拼音为:chūn fēng chuī zuò bái lóng xián,诗句平仄:平平平仄平平平。
方岳(1199~1262),南宋诗人、词人。字巨山,号秋崖。祁门(今属安徽)人。绍定五年(1232)进士,授淮东安抚司□官。淳□中,以工部郎官充任赵葵淮南幕中参议官。后调知南康军。后因触犯湖广总领贾似道,被移治邵武军。后知袁州,因得罪权贵丁大全,被弹劾罢官。后复被起用知抚州,又因与贾似道的旧嫌而取消任命。...