xiè xiōng biān yán rén qiú shī
谢兄编言仁求诗
mèng zǐ yán rén wéi yī zì, zēng zǐ yán rén wéi yī wéi.
孟子言仁惟一字,曾子言仁惟一唯。
fēng tíng shuāng lù tiān hé yán, wú fū zǐ yán fēi děi yǐ.
风霆霜露天何言,吾夫子言非得已。
liù jīng zài tiān rú běi dǒu, shàng duō bù jīng shèng rén shǒu.
六经在天如北斗,尚多不经圣人手。
xìng huā líng luò xiǎo tán huāng, gè zì fēng fáng kāi hù yǒu.
杏花零落晓坛荒,各自蜂房开户牖。
wū xià jià wū lóu shàng lóu, bù sān wàn yán qú bù xiū.
屋下架屋楼上楼,不三万言渠不休。
yè hán yī dēng gōng diào tóu, hóng yǐng hé zuì yún yān chóu.
夜寒一灯供掉头,泓颖何罪云烟愁。
ā lián mèng zhōng chūn cǎo bì, gèng xiàng nà biān tiān yī bǐ.
阿连梦中春草碧,更向那边添一笔。
wú shuāi shén yǐ jiāng nài hé, yù gòng jūn tán kǒu jīng jí.
吾衰甚矣将奈何,欲共君谈口荆棘。
“风霆霜露天何言”出自宋代方岳的《谢兄编言仁求诗》,诗句共7个字,诗句拼音为:fēng tíng shuāng lù tiān hé yán,诗句平仄:平平平仄平平平。