hái liú shí tíng还留石亭
kū hé zhé wěi wò fú ōu, xiǎo yǔ qīng yān huà chū qiū.枯荷折苇卧凫鸥，小雨轻烟画出秋。zì huàn duǎn péng jiāng lǎo yàn, shí tíng xún kè le shī chóu.自唤短篷将老砚，石亭寻客了诗愁。
hái liú shí tíng還留石亭
kū hé zhé wěi wò fú ōu, xiǎo yǔ qīng yān huà chū qiū.枯荷折葦臥鳧鷗，小雨輕煙畫出秋。zì huàn duǎn péng jiāng lǎo yàn, shí tíng xún kè le shī chóu.自喚短篷將老硯，石亭尋客了詩愁。
“石亭寻客了诗愁”出自宋代方岳的《还留石亭》，诗句共7个字，诗句拼音为：shí tíng xún kè le shī chóu，诗句平仄：平平平仄平平。
方岳(1199～1262),南宋诗人、词人。字巨山，号秋崖。祁门（今属安徽）人。绍定五年(1232)进士，授淮东安抚司□官。淳□中，以工部郎官充任赵葵淮南幕中参议官。后调知南康军。后因触犯湖广总领贾似道，被移治邵武军。后知袁州，因得罪权贵丁大全，被弹劾罢官。后复被起用知抚州，又因与贾似道的旧嫌而取消任命。...
